Zestawienie nieprawidłowości stwierdzonych przez Regionalne Izby Obrachunkowe w trakcie kilku kontroli w 2018 r. w zakresie opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi:
- nie dokonywano czynności sprawdzających, mających na celu sprawdzenie formalnej poprawności złożonych deklaracjach o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, co stanowi naruszenie art. 272 pkt 2 w związku z art. 3 pkt 5 ustawy z Ordynacja podatkowa,
- w wysłanych zawiadomieniach o zmianie stawki opłaty za gospodarowanie odpadami, nie dokonano wyliczenia wysokości opłaty, jako iloczynu nowej stawki opłaty i danych podanych w deklaracji właściciela nieruchomości oraz nie informowano o braku konieczności składania nowej deklaracji przy zmianie stawki opłaty, co stanowi naruszenie art. 6m ust. 2a ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach,
- w stosunku do podmiotów które nie uiściły należności z tytułu opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi w wysokości podanej w zawiadomieniu, o którym mowa w art. 6m ust. 2a i 2b ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach nie wszczęto postępowania podatkowego w celu wydania decyzji określającej wysokość opłaty, czym naruszono art. 165 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa,
- dochody z tytułu odsetek od nieterminowych wpłat opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi zostały sklasyfikowane w paragrafie 0920 „Wpływy z pozostałych odsetek” zamiast w paragrafie 0910 „Wpływy z odsetek od nieterminowych wpłat z tytułu podatków i opłat” , czym naruszono postanowienia zawarte w załączniku nr 3 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 2 marca 2010 r. w sprawie szczegółowej klasyfikacji dochodów, wydatków, przychodów i rozchodów oraz środków pochodzących ze źródeł zagranicznych. Zgodnie z opisem zawartym w tym załączniku, w paragrafie tym, ujmuje się opłatę prolongacyjną i odsetki, do których stosuje się przepisy ustawy Ordynacja podatkowa. Podobnie dochody z tytułu kosztów upomnienia zostały ujęte w dziale 900 „Gospodarka komunalna i ochrona środowiska” rozdziale 90002 „Gospodarka odpadami” paragrafie 0690 „Wpływy z różnych opłat” zamiast w paragrafie 0640 „Wpływy z tytułu kosztów egzekucyjnych, opłaty komorniczej i kosztów upomnień”,
- naruszono zasadę niezwłoczności przesyłania zobowiązanemu upomnienia. "w sytuacji gdy łączna wysokość należności pieniężnych wraz z odsetkami z tytułu niezapłacenia w terminie należności pieniężnych przekroczy dziesięciokrotność kosztów upomnienia i nie zostały podjęte działania informacyjne stosownie do 7 ust. I pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 30 grudnia 2015 r. w sprawie postępowania wierzycieli należności pieniężnych. Przepis ten obliguje wierzycieli do przesyła zobowiązanym upomnień niezwłocznie, jeżeli łączna wysokość należności pieniężnych wraz z odsetkami z tytułu niezapłacenia w terminie należności pieniężnych przekroczy dziesięciokrotność kosztów upomnienia i nie zostały podjęte działania informacyjne. Pojęcie „niezwłoczności” w działaniu wierzyciela przy wystawianiu upomnień czy tytułów wykonawczych nie zostało zdefiniowane nie tylko w przepisach o charakterze egzekucyjnym i podatkowym, lecz w jakiejkolwiek dziedzinie prawa. Próbę bliższego doprecyzowania tego sformułowania podjął Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 13 grudnia 2006 r. sygn. akt II CSK 293/06, w którym stwierdził (na gruncie ustawy Kodeks cywilny), że: (...) użytego w art. 455 Kc. terminu „niezwłocznie” nie należy utożsamiać z terminem natychmiastowym, termin „niezwłocznie” oznacza bowiem termin realny, mający na względzie okoliczności miejsca i czasu.